We zijn op Sicilië, in het diepe zuiden van Italië, in de naoorlogse periode. Het land kende in die jaren een ernstige economische en sociale crisis, waarvan de enige ontsnapping emigratie was. Het was Salvatore die zijn koffers nam en vertrok, zijn familie van herkomst achterlatend, op zoek naar een beter leven. Hij arriveerde voor het eerst in Duitsland, zonder de taal te kennen en zonder geld te hebben … Station Stuttgart was zijn thuis voor meerdere dagen. Na een korte periode verhuisde hij naar Zwitserland, waar hij tien lange jaren woonde. Zijn verlangen was echter altijd hetzelfde: terug te keren naar zijn geliefde land om ‘iets’ van belang te creëren, voor zichzelf en zijn gezin. Op 10 oktober 1978 kwam zijn grote droom uit.